jueves, 25 de febrero de 2016

Plug and Play


 Plug and Play é un xogo dificil de clasificar basado nun corto que resume máis ou menos a mesma idea (o cal recomendo ver antes para enteder a entrada), e que mediante uns bonecos antropomórficos con cabeza de enchufe fai unha alegoría das relacións sexuáis na era de internet.

os seus creadores non queren falar de significados, pero en KillScreen fan unha breve pero fascinante interpretación de cada tramo e de como nos fala dunha reflexión distinta

 Dous dedos tratan de tocarse e tras moito esforzo conségueno sen que nada suceda, unha metáfora das dificultades para conectar a nivel humano nun mundo dominado polo digital (digital vén do latín digitus: dedo).

 Unha discusión sobre a incerteza do amor entre un enchufe macho e uno femia termina reducida a un debate entre o si e o non, unha loita binaria nunha época de datos binarios.

Unha especie de ciempiés humano cambia de lugar o primeiro elemento da súa cadea e colócao ao final, é unha metáfora de como as redes sociais aniquilaron a distinción entre comunicarse cunha soa persoa ou con varias, o elemento que non atopa con quen conectarse queda cego e ás escuras ata que consegue inserirse noutro suxeito.

 Un dedo sobresale de un enchufe y cuando pulsamos un botón se vuelve erecto o flácido alternativamente, está claro que es un pene y que es el símbolo de cómo la comunicación de masas ha unido la vida privada y la pública de forma que las sex tapes de famosas, el Celebgate, los selfies en el cuarto de baño o las biografías de Facebook son una parte más de ese entretenimiento público, una serie de complejos procesos relacionados con el sexo y la identidad que han quedado reducidos a un simple botón de encender y apagar.

 Dicen Frei y Rickenbach que la percepción de que se trata de un corto convertido en juego es artísticamente errónea, que se trata de la misma experiencia transmedia en dos formato distintos; ambos tienen la misma calidad, el mismo mensaje y el mismo contenido, sin ser una copia y sin que el juego sea la versión cutre o promocional del corto. Algo que en los juegos que vienen de películas, advierte Rickenbach, es difícil de ver.

No hay comentarios:

Publicar un comentario